అమ్మా అని అరచినా ఆలకించవేమమ్మా! ఆవేదన తీరురోజు ఈజన్మకు లేదా!
అమ్మా అని అరచినా ఆలకించవేమమ్మా! ఆవేదన తీరురోజు ఈజన్మకు లేదా!
పదినెలలు నను మోసి పాలిచ్చి పెంచి, మదిరోయగ నాకెన్నో ఊడిగాలు చేసినా

ఓ తల్లి నిను నలుగురిలో నగుబాటు చేసితి! తలచకమ్మ తనయుని తప్పులు క్షమియించవమ్మ
దేహము విజ్ఞానము బ్రహ్మోప దేశామిచ్చి! ఇహపరాలు సాధించే హితమిచ్చిన తండ్రిని
కనుగానని కామమున ఇలు వెడలా నడిపితి! కనిపిస్తే కన్నీళ్ళతో కాళ్ళు కడుగుతా నాన్న! నాన్నా!

మారిపోతినమ్మా! నాగతి ఎరిగితినమ్మా! నీమాట దాటనమ్మ! ఒకమారు కనరమ్మా!
మాతాపిత పాదసేవే! మాదవసేవే యని మరువనమ్మా! మాతాపిత పాదసేవే!
మాదవసేవే యని మరువనమ్మా! నన్ను మన్నించగ రారమ్మా! అమ్మా!

అమ్మా అని అరచినా ఆలకించవేమమ్మా! ఆవేదన తీరురోజు ఈజన్మకు లేదా!
అమ్మా అని అరచినా ఆలకించవేమమ్మా! అమ్మా! అమ్మా! అమ్మా!

ఏ పాద సీమ కాశి ప్రయాగాది పవిత్ర భూములకన్న విమల తరము.
ఏ పాదపూజ రమాపతి చరణాబ్జ పూజల కన్నను పుణ్య తమము
ఏ పాదతీర్థము పాప సంతాపాగ్ని ఆర్పగా జాలిన అమృతదరమూ
ఏ పాదస్మరణ నాగేంద్రశయను ధ్యానమ్ము కన్నను మహానందకరము.

అట్టి పితరుల పదసేవ ఆత్మమరచి ఇహపరమ్మునకెడమై తపించువారి కావగలవారు లేరు
లేరు ఈజగాన లేరు. నన్ను మన్నించి బ్రోవుమో అమ్మా నాన్నా!