కరోనా కాలంలో కూలికోసం కాలు కదిపిన బాటసారిని ముందుగానే శ్రీ శ్రీ సాక్షాత్కరింపజేసుకున్నట్లున్నారు.. ఆ హృదయవేదన. బాటసారి: కూటికోసం, కూలికోసంపట్టణంలో బ్రతుకుదామని-తల్లిమాటలు చెవిన పెట్టకబయలుదేరిన బాటసారికి,మూడురోజులు ఒక్కతీరుగనడుస్తున్నా దిక్కుతెలియక-నడిసముద్రపు నావరీతిగసంచరిస్తూ సంచలిస్తూ,దిగులు పడుతూ, దీనుడౌతూతిరుగుతుంటే-చండచండం, తీవ్రతీవ్రంజ్వరం కాస్తే,భయం వేస్తే,ప్రలాపిస్తే-మబ్బుపట్టీ, గాలికొట్టీ,వానవస్తే, వరదవస్తే,చిమ్మచీకటి క్రమ్ముకొస్తేదారితప్పిన బాటసారికిఎంత కష్టం!కళ్లు వాకిట నిలిపిచూచేపల్లెటూళ్లో తల్లి ఏమనిపలవరిస్తోందో...?చింతనిప్పులలాగు కన్నులచెరిగిపోసే మంటలెత్తగ,గుండుసూదులు గ్రుచ్చినట్లేశిరోవేదన అతిశయించగ,రాత్రి, నల్లని రాతి పోలికగుండె మీదనె కూరుచుండగ,తల్లిపిల్చే కల్లదృశ్యంకళ్లముందట గంతులేయగచెవులు సోకని పిలుపులేవోతలచుకుంటూ, కలతకంటూ-తల్లడిల్లే,కెళ్లగిల్లేపల్లటిల్లే బాటసారికిఎంత కష్టం!అతని బ్రతుకున కదే ఆఖరు!గ్రుడ్డి చీకటిలోను గూబలుఘాకరించాయి;వానవెలసీ మబ్బులో ఒకమెరుపు మెరిసింది;వేగుజామును తెలియజేస్తూకోడి కూసింది;విడిన మబ్బుల నడుమనుండీవేగుజుక్కా వెక్కిరించింది;బాటసారి కళేబరంతోశీతవాయువు ఆడుకుంటోంది!పల్లెటూళ్లో తల్లికేదోపాడుకలలో పేగు కదిలింది!