(కృష్ణుడు భీముడితో రాయభారానికి వెళ్లేముందు )నిదురవో చుంటివో ! లేక బెదరి పలుకుచుంటివో! కాక తొల్లింటి భీమసేనుడవే కావో,అవ్వ! ఎన్నడీ చెవులు వినని కనులు చూడని శాంతంబు కానవచ్చే, నిదురవో చుంటివో !కురుపతి పెందొడల్ విరుగగొట్టెద, రొమ్ము పగల్చి వెచ్చనెత్తురు కడుపార గ్రోలిదుర్మద దుష్టుని దుస్ససేనును భీకర గధచేత యని ప్రగల్భము లాడితివి అల్ల కొల్వులోమరల ఇదేల ఈ పిరికి మానిసి పల్కులు మృష్టభోజనానిదురవో చుంటివో ! లేక బెదరి పలుకుచుంటివో ! కాక నీవు తొల్లింటి భీమసేనుడవే కావో !(అర్జునుడు కృష్ణునితో రాయభారానికి వెళ్లేముందు )పాలడుగంగ కౌరవ పాలికింబోవ పాలు తెరంగెరింగింపుముభీమ భూపాలుని పాలు తాను, తన పాలిటి రాజ్యము అన్నపాలుభూపాల కుమారవర్గమది ఒక పాలది మా అభిమన్యుపాలునా పాలు సమస్త సైన్యమని తెల్పుము పంకజనాభ అచటన్(కృష్ణుడు పాండవులతో రాయభారానికి వెళ్లేముందు )ఐనను పోయిలావలయు హస్తినకు, అచట సంధి మాట ఎట్లైననుశత్రురాజుల బలాబల సంపద చూడగవచ్చు , మీ విధానము, తత్సమాధానమునుతాతయు, ఒజ్జయు విందు రెల్లరున్. ఐనను పోయిలావలయు హస్తినకు.(కృష్ణుడు కురు సభలో రాయభారానికి వచ్చి )తమ్ముని కొడుకులు సగపాలిమ్మనిరి అటుల ఇష్ట పడవరేని ఐదూళ్లిమనిరి ఐదుగురకుధర్మంబుగా నీతోచినట్లనుపుము వారిన్తనయుల వినిచెదవో లేక ఈ తనయులతో యేమియని స్వతంత్రించెదవోచనుమొక దారిని లేదేని అనియగు వంశక్షయంబునగు కురునాధా(ఒకవేళ మీకీ సంధి ఆమోదయోగ్యం కానియెడల జరుగబోవు విపరీత విపత్కర పరిణామములు కూడా తెలియజెప్పెదను వినుము)చెల్లియో చెల్లకో తమకు చేసిన యగ్గులు సైచిరందరున్, తొల్లి గతించె, నేడు నను దూతగా బంపిరి సంధిసేయ, మీ పిల్లలు పాపలు ప్రజలు పెంపు వహింప పొందుచేసెదో యెల్లి రణంబె కూర్చెదవో ఏర్పడజెప్పుము కౌరవేశ్వరా.(అటుల సంధికొడంబడని యేని )అలుగుటయే యెరుంగని మహామహితాత్ముడజాతశత్రుడే అలిగిననాడుసాగారములన్నియు ఏకము గాకపోవు హ! ఈ కర్ణులు పదివేవురైన అని నొత్తురు చత్తురు రాజరాజ నా పలుకులు విశ్వసింపుము విపన్నుల లోకుల గావుమెల్లరున్జెండాపై కపిరాజు ముందు శ్రితవాజిశ్రేణియున్ పూన్చి నే దండంబుంగొని తోలు శ్యందనముమీదన్ నారిసారించుచును గాండీవమ్ము ధరించి ఫల్గుణుడు మీ మూకన్ చ్చెండుచున్నప్పుడు ఈ కర్ణులు పదివేవురైన అని నొత్తురు చత్తురు రాజరాజ నా పలుకులు విశ్వసింపుము ఒక్కండును ఒక్కండును నీమొర ఆలకింపడు కురుక్ష్మానాధ సంధింపగన్సంతోషమ్మున సంధి సేయుదురే ! వస్త్రంబూడ్చుచో ద్రౌపదీ కాంతన్ జూచి చేసిన ప్రతిజ్ఞల్ దీర్ప భీముండు నీ పొంతన్ నీ సహజన్ము రొమ్ము రుధిరమ్మున్ ద్రావునాడైన సంతోషమ్మున సంధి సేయుదురే ! నిశ్చిన్తన్ తద్గధయున్ ద్వదూరుయుగమున్ చ్చేధించు నాడేనియున్, హహహ.. సంతోషమ్మున సంధి సేయుదురే !(కృష్ణుని రాయభారానికి సుయోధనుని ప్రత్యుత్తరం )(ఆ కౌంతేయులు నిర్విక్రపరాక్రమసమపేతులేని, , ప్రచండ దౌర్జన్యమండితులేని.. అరివీర భయంకరులేని సంగరమునకు సమాయత్తపడక ఐదూళ్లిమ్మని ఇట్లు దేహి దేహి దేహియని దేవిరింతురే హ !)సమరము సేయరే బలము చాలిన నల్వురు చూచుచుండ పెండ్లము పెరవారిచేకటకటంబడ చూచుచు ఊరకుందురే ! మమతయు , గొంకు, మానమవమానమునుసిగ్గును లేనివారి నెయ్యం తగునయ్యా , అవ్వ ! భూమిపతులందరూ నవ్వర టయ్యా సంధిచేసినన్.(కృష్ణుడు తనని సాయమడగటానికి వచ్చిన అర్జునిడిని చూసి )అర్జున నీవా ...)ఎక్కడనుండి రాక ఇటకు ఎల్లరున్ సుఖులేకదా ? యశోభాక్కులు నీదు అన్నలును ,భవ్య మనస్కులు నీదు తమ్ములును చక్కగా నున్నవారే ? భుజశాలి వృకోడరుడగ్రజాజ్ఞకు దక్కగనిల్చి శాంతిగతి తాను చరింతునే తెల్పుమర్జునా .(కృష్ణుడు తనని సాయమడగటానికి వచ్చిన సుయోధనుడిని చూసి )బావా ఎప్పుడు వచితివీవు ? సుఖులే భ్రాతల్ సుతుల్ చుట్టముల్ ? నీ వాల్లభ్యము పట్టు కర్ణుడును నీ మేల్గోరు ద్రోణాది భూదేవుల్ సేమముమై మెసంగుదురే నీ తేజంబు హెచ్చించుచున్(దుర్యోధనుడు కృష్ణుడి తో )కౌరవ పాండవుల్ పెనగుకలము చేరువ అయ్యే మాకును అవ్వారికిని ఎక్కుడగుబంధుసముద్రుడ వీవుగాన సాయముగోరగా యేగుదెంచితిని గోపకులైకశిరోవిభూషణకౌరవ పాండవుల్ పెనగుకలము చేరువ అయ్యే .(కృష్ణుడు సుయోధనుడితో )ముందుగ వచ్చితీవు, మునుముందుగ అర్జుని నేను జూచితినిబందుగులన్న అంశమది పాయకనిల్చె , సహాయమిర్వురున్ చెందుట పాడిమీకునైజేసెద సైన్య విభాగంబు అందు మీకున్ మీకున్ తగు దాని గైకొనుడుబావా, కోరుట బాలుని కొప్పు ముందుగన్ఆయుధమున్ ధరింప అని ఖగ్గముగా ఒకపట్ల ఊరకే సాయముచేయువాడపెలుచన్నను పిమ్మట యెగ్గులాడినన్ దోయిలియొగ్గుదున్ నిజము దొల్త వచించితి కోరికొమ్ము నీకేయది ఇష్టమో కడమ యీతనిపాలగు పాండునందనా.(అర్జునుడు కృష్ణుడి తో)నందకుమార యుద్ధమున నా రధమందు వసింపుమయ్యమధ్యందిన భానుమండల విధంబున నీదగు కల్మిజేసి నా స్యందనమొప్పుదుగాకరిపు సంతతి తేజము తప్పుదుగాక నీ వెందును ఆయుధమ్ము దరికేగమికొప్పుదుగాక కేశవా(కృష్ణుడు కర్ణుడిని పాండవుల పక్షం చేరమని ప్రలోభపెట్టే సన్నివేశంలో )అంచితులయిన బంధుగుల అందరిముందు చెప్పి నిన్ను మెచ్చించెదకుంతిచేత రవిచేత ఇది నిజంబు నిజంబని నీకు సాక్ష్యమిప్పించెదఫల్గుణ ప్రముఖ వీరులు గొల్వగా ఎల్లభూమి యేలించెద అచ్చకీర్తివిమలీకృత సర్వదిగంతంబునన్(బావా ! నీవిక సూతపుత్రుడివిగా సుయోధన దయాలబ్ధమైన అంగ రాజ్యధినేతవుగామనవలసిన అవసరములేదు. పవిత్ర చంద్రవంశోద్భవుడవై చతుసముద్రముద్రిక ధరావలయాన్ని పరిపాలించావలిసిన సమయం ఆసన్నమైనది )యే సతి వహ్నిలోన జనియించెనో జన్న మొనర్చు వేళమున్నేసతి పెండ్లినాడు నృపులెల్ల పరాజితులైరి కిరీటిచేయే సతి మీది మొహమున ఇంతలు జేసిరి రాజు నీవునిన్నాసతి పెండ్లియాడగలదు ఆరవ భర్తగా సూర్యనందన(కర్ణుడు కృష్ణుడితో )(శ్రీకృష్ణ పరమాత్ముడవైన నీకీ చేతలు సాద్యం కావచ్చు కాని మానవమాత్రుడనైననాకు అవుననే సాహసం లేదు )సూతుని చేతికిన్ దొరికి ఆసూతకళత్రము పాలుద్రావిసూతుని అన్నమున్గుడిచి సూత కులాంగన యందు నందనంవ్రాతము గాంచినేటికొక రాజకుమారుడనంచు దెల్ప నా చేతము సమ్మతించునే ఇస్సీ ఎవ్వరేగతి సిన్గ్గుమాలినన్(అతి పవిత్రమైన నడవడిక తో మానవోచిత ధర్మకర్మబద్ధుడనై ఇంతవరకు మనుగడ సాగించాను ఈ వయస్సులో సామాన్య మానవ ప్రలోభాలకు లోనై ధర్మ ద్వంసం చేయలేను. పతివ్రతను మాతృ సమానురాలైన మానవతిని నా మరదలిని, కృష్ణా ! ఆలిగా అంగీకరించలేను )కామము చేతను గాని భయ కంపిత చిత్తము చేతగానిఈ భూమి సమస్తము నేలుకొను పూనిక చేతనెగానినేను నా సేమమెగోరి చుట్టముల, స్నేహితులన్ విడనాడిమత్స్వామి సుయోధనున్ విడచి వత్తునే హహః వచ్చిన మెత్తురే జనుల్కృష్ణావతారం(శ్రీకృష్ణ స్తోత్రం )శృంగారరస సర్వస్వం సిఖిపింఛ విభూషణంఅంగీకృత నరాకారం ఆశ్రయే భువనాశ్రయంఆశ్రయే భువనాశ్రయం(శ్రీకృష్ణుడు అర్జునిడి తో)ఊరక చూచుచుండమనుట ఒప్పుదుగాని భవత్గ్రహస్తు నన్బారగాజూచి నీరిపులు ఫక్కున నవ్వి అనాదరింతురుఆశూరకులంబు మెచ్చ రిపుసూధన తాబరమూను నీకు నే సారధినైవిజయసారధి నామంబునన్ చరించెదన్.. విజయసారధి నామంబునన్ చరించెదన్(శ్రీకృష్ణుడు ఆశ్వత్హామ తో కర్ణుడి గురించి )సేవా ధర్మము సూత ధర్మము రాశీభూతమైవొప్పవాచావాత్సల్యము జూపే కర్ణుడిటు మాత్సర్యంబు మీకేలరాజేవేళన్ మిముగోరునో అనికి నాడే పొండు పోరాడలేదా.. వర్జింపుడు కర్ణు చావువరకో ఆధ్యంతమో యుద్ధమున్వాచావాత్సల్యము జూపే కర్ణుడిటు(భగవత్గీత తెలుగు లో క్లుప్తంగా )తనువుతో కలుగు భాంధవ్యమ్ములెల్ల తనువుతో నశియించి ధరణిలో గలియుతనువనిత్యము నిత్యమ్ము ఆత్మ ఒకటే.చినికి జీర్ణములైన చేలముల్ వదలి క్రొత్త వలువలు గట్టికొన్నట్టి రీతికర్మానుగతి ఒక్క కాయమ్ము వదలి వేరొక్క తనువు ప్రవేశించు నాత్మఆత్మకు ఆదియు అంతమ్ము లేదు అది గాలికెండదు, అంబుతో తెగదు,నీట నానదు అగ్ని నీరైపోదుకరుణా విషాదాలు కలిగించునట్టి అహమ్మును మమకారమావలనెట్టిమోహమ్ము వీడి ప్రబుద్ధుడవగుమాఒక్కడు చంపు వేరొక్కడు చచ్చుననుమాట పొరపాటు, ఆ భ్రాంతి విడువుముపురుషుల ఉత్తమపురుషుండ నేనే కనులకు దోచు జగమ్ము నేనే జగదాత్మను నేనేజగము సృజియించి పోషించి లయమును గావింతు నేనేస్వార్ధమ్మునకు ధర్మమాహుతిజేసి మదమత్సులై పేరు మానవకోటి నాసంము జేయ సంకల్పించినాడ ఈ రణయజ్ఞమ్ము నెవ్వరు ఆపలేరు మృత్యు ముఖమ్ములో మెదగుచున్న రాజలోకమును రక్షింపలేరునాచేత హతులైన నరనాయకులను వందింప నిమిత్త మాత్రుండ వీవు భీష్మాది కౌరవ వీరలోకంబు నా గర్భమున మహానలకీనలందు కాలుచున్నారు ఇదే కనుము కౌంతేయానర్తనశాల(అర్జునుడి ఊర్వశికి ద్రౌపది పాండవుల బంధాన్ని వివిరిస్తూ)ఆడితప్పని మాయమ్మ అభిమతాన సత్యమెరిగిన వ్యాసుని శాసనానపడతికి ఈశ్వరు డొసగిన వరబలాన నడచుచున్నట్టి ధర్మబంధమది వనితా(బృహన్నాల ద్రౌపది కి ధర్మరాజు గొప్పతనాన్ని వివరిస్తూ )ఎవ్వని వాకిట ఇహపర పంఖంబు రాజభూషణ రజోరాజినడగుఎవ్వాని చారిత్రమెల్ల లోకములకు ఒజ్జయై వినయంబు నొరపుగరపుఎవ్వాని కడకంట నిర్వచుల్లెడిచూవె మానిటసంపదలీనుచుండుఎవ్వాని గుణలతలేడు వారాసుల కడపటి కొండపై కలయబ్రాకుఅతడు భూరిప్రతాప మహాప్రదీప దూరవికటిత గర్వాంధకార వైరివీర కోటీరమనిగ్రుని వేష్టితాంగితనుడు కేవలమత్యుడే ధర్మసుతుడు(అర్జునుడు ఉత్తర కుమారునికి కౌరవసేనలోని వీరులను చూపిస్తూ )అదిగోకాంచనమయవేదికా కనక్కేతనోజ్వల విభ్రమమువాడు కలశజుండుసింహలాంగూల భూషితనభోభాగ కేతు ప్రేంఘనమువాడు ద్రోణసుతుడుకనక గోవృష సాంద్రకాంతి పరిష్కృత ధ్వజ సముల్లాసంబువాడు కృపుడులలిత కంబుప్రభాకలిత పతాకావిహారంబువాడు రాధాత్మజుండుమణిమయోరథ రుతిజాలమహితమైన పడగవాడు కురుక్షితిపతిమహొగ్రశిఖర ఘనతాళతరువగు శిరమువాడు సురనరీసూనుడు ఎర్పడజూచికొనుము(అర్జునుడు సుయోధనుడితో యుద్ధం చేసేముందు)ఏనుంగునెక్కి పెక్కేనుంగులిరుగడరా పురవీధుల జాలగలరేమణిమయంబైన భూషణజాలములనొప్పి యెడ్దోల గంబున నుండగలరేకర్పూరచందన కస్తూరికాదుల ఇంపుసొంపార భోగింపగలరేఅతిమనోహరలగు చతురాంగనలతోడ సంగతివేడ్కలు సలుపగలరేకయ్యముననోడిపోయిన కౌరవేంద్ర వినుము నాబుద్ధిమరలి ఈ తనువు విడచిసుగతివడయుము తొల్లింట చూరగలరే, జూదమిచ్చటనాడంగరాదు సుమ్ము