"మందార మకరంద మాధుర్యమునదేలు" బాగవతం నుండి పోతన పద్యం గానం మృదురవళిసీ||మందార మకరంద మాధుర్యమునదేలు మధుపంబు(తుమ్మెద) వోవునే మదనములకు(ఉమ్మెత్తచెట్టు) నిర్మల మందాకినీ(గంగానది) వీచికల దూగు రాయంచ(రాజహంస) చనునె తరంగిణులకు(వాగులు) లలితరసాల వల్లవ ఖాదియై(తిని) చొక్కు(ఆనందించు) కోయిల చేరునే కుటజములకు(కొండమల్లెలు) పూర్ణేందు చంద్రికా స్పురిత చకోరకం బరగునే సాంద్రనీహారములకు(మంచుపోగ)తే||అంబుజోదర దివ్వపాదారవింద చింతనామృతపాన విశేషమత్త చిత్త మేరీతి నితరంబు జేరనేర్చు వినుత గుణశీల మాటలు వేయునేల||మందారమకరందాల తీపి మరిగిన తుమ్మెద ఉమ్మెత్త పూలను చెరుకుంటు౦దా? ఆకాశగంగాతరంగాలలో ఉయ్యాలలూగే రాజహంస వాగులకూ వంకలకూ వెళుతుందా? తీయని మామిడి లేత చిగుళ్ళను తిని పరవశించే కోయిల కొండమల్లెలను కోరుకుంటుందా ? పండు వెన్నెల బయళ్ళలో విహరించే చకోరం మంచుపొగల వేపు పోతుందా ? లేదు , వీలుకాదు. వేయి మాటలెందుకు ? పరమాత్ముని వలచిన మనసు మరో వేపు చేరుకోదు .ఈ పద్యంలో కనీసం మొదటిపాదం రాని తెలుగువాడు దాదాపుగా లేడు. ఇంతటి వశీకరనశక్తికి మూలకారణం మధురాక్షర సమ్మేళనం. "మందార" "మదుప" "మదనములు" . ఒక్క పాదంలోనే ఇన్ని మకారాల గుబాళింపు. అందుకే ఈ పద్యం తెలుగువారి నోటికెక్కింది .